vrijdag 26 november 2010

Nexus resort Karambunai


Zo even een paar dagen tot rust gekomen in het nexus resort in het Karambunai park. We hebben hier bijzonder weinig gedaan behalve boeken lezen bij het zwembad of op het strand bij de zee. Zonet hebben we de drie terugvluchten online ingechecked en we gaan nu nog even genieten van onze laatste dag hier. 

zondag 21 november 2010

Mulu park



Drie dagen mulupark achter de rug, wat eigenlijk veeeeel te kort is. Het park is 750 vierkante km groot, daar kun je je eigenlijk wel een paar maanden vermaken. We hebben ons dus beperkt tot de highlights. Op dag 1 met propeller vliegtuig vanaf Miri erheen gevlogen. Beetje kuifje-achtig om met zo'n vliegtuig op een plakje asfalt middenin het regenwoud tussen de bergen te landen. Na het inchecken was het eigenlijk al te laat om nog aan een activiteit mee te doen, dus zijn we op eigen gelegenheid een kleine wandeling gaan maken. We sliepen bij gebrek aan 'normale' accomodatie in een longhouse; een enorme familiekamer helemaal voor onszelf met vier bedden en twee douches, beetje zonde wel want we hoefden er alleen maar te slapen, we wilden natuurlijk zoveel mogelijk tijd buiten doorbrengen. Na heerlijk te hebben geslapen zijn we de dag erop vroeg vertrokken met een bootje richting een lokale stam, waarvan we de naam nu even kwijt zijn. De mensen verkochten wat authentieke handgemaakte spulletjes en we kregen uitleg over de oude rituelen en gebruiken, hoewel de meeste zich na de Japanse bezetting tot het christendom hebben bekeerd toen de Australische zendelingen het land hebben overspoeld. Van de handgemaakte gereedschappen mogen we het meest denk ik helaas niet invoeren: het is ofwel een verboden wapen of het is gemaakt van beschermd tropisch hardhout. Na het bezoek gingen we verder de rivier op richting de wind cave en de clearwater cave. De eerste met een indrukwekkende kamer kingschamber genaamd en de tweede met een grote ondergrondse rivier. Terug buiten ben ik nog het water in geweest voor een frisse duik in het water wat uit de grot kwam en tevens het begin was van de rivier waarover we gevaren hebben. Voor 's-middags stonden er weer twee grotten op het programma: langs cave en de deer cave. Dit keer eerst een wandeltocht door het regenwoud om bij de grotten te komen. Langs cave is een redelijk kleine grot, maar wel duidelijk de mooiste voor wat betreft de stalagmieten en stalagtieten. De deers cave even verderop was het meest indrukkenwekkend. Met een opening van 150m breed en 120m hoog de grootste ter wereld.  Van grote hoogte kwam er op verschillende plaatsen water naar beneden, alsof het uit het niets kwam. Met het zonlicht van die gigantische opening op de achtergrond een fantastisch gezicht, je zou er zo een douche onder willen nemen, als je daarvoor niet eerst van het gebaande pad zou moeten afwijken door de guano om eronder te kunnen staan. Het wereldberoemde beeld van deze grot is als tijdens de schemer de drie miljoen vleermuizen die er wonen uitvliegen voor de jacht door die grote opening. Helaas begon het toen wij buiten de grot zaten te wachten te regenen en daar houden vleermuizen niet van. In het donker en de stromende regen dus maar weer terug richting longhouse.

Vanmorgen hebben we nog de canopy walk gedaan:  een wandeling met touwladders op hoogte van de boomtoppen grens (en das best hoog met bomen van zo'n 40m). Op deze hoogte gebeurt er van alles in het regenwoud. De apen leven op deze hoogte, maar ook veel bijzondere insekten en paristerende begroeiing zoals varens, orchideeën en lianen.

Daarna weer terug gevlogen naar Miri waar we een nachtje overblijven omdat onze vlucht naar Kota Kinabalu helaas niet aansluit. We slapen in het slechtste hotel tot nu toe en zitten daarom nu maar in een barretje cocktails te drinken totdat we denken dat we vanavond lekker kunnen slapen :) Gelukkig zitten hier wel een hoop leuke winkeltjes waar Anke leuke dingetjes heeft kunnen kopen en inspiratie heeft opgedaan. Helaas wil de techniek niet helemaal meewerken, de camera wil niet meer auto-focussen en van de foto's die ik met mijn telefoon heb genomen zijn er om onverklaarbare wijze een heel stel verdwenen.

Morgen naar het nexus resort nabij Kota Kinabalu voor een paar dagen ontspanning.

Location : Jalan North Yu Seng, 98000 Miri, Sarawak,

vrijdag 19 november 2010

Miri


Zojuist 20 minuten te vroeg vertrokken vanuit Kota Kinabalu en aangekomen in Miri. De doorvlucht naar Mulu park is pas over vier uur dus we zijn even de stad in gegaan om de tijd te doden. De 21e zijn we weer terug in deze stad, want dan sluit de vlucht terug naar Kota Kinabalu helaas niet aan. Het valt op dat deze stad moderner en westerser is dan de steden in Sabah.

Location : Jalan Teo Chew, Taman Herba, 98000 Miri, Sarawak,

donderdag 18 november 2010

Foto's

Nu we eindelijk in een hotel zitten met een redelijke computer met acceptabele internetsnelheid hebben we even een paar foto's bij sommige berichtjes gezet.

Update: ze hebben hier ook wifi. Dus ik heb de foto's van mijn telefoon er ook op gezet. Die staan onder foto's in het menu.

Pulau Selingan (Turtle Island)

Om kwart voor 10 werden we bij ons hotel opgehaald door onze guide Erik om richting de haven te gaan voor de boot. De steiger waarvan wij zouden vertrekken lag midden in een water village, huisjes op palen waarvan er sommige erg armoedig uit kunnen zien. Of het dat echt is zijn we nog niet helemaal achter, want binnen lijkt het toch niet erg armoedig ingericht. Wel is het water vies en het stinkt.

De boottoch duurde 45 tot 60 minuten naar het eiland, het lag ongeveer 40 km uit de kust. Een prachtig tropisch eilandje omgeven met wit zand en helder blauw water.
Na onze spullen afgegooid te hebben in de kamer zijn de direct naar het strandje gegaan en gaan snorkelen, echt heel veel vissen maar niet veel levend koraal. dit wordt door de schildpadden opgegeten. Het koraal wat we wel zagen was paars en er probeerde een aantal clownvissen in te verstoppen, ook wel Nemo visjes :-)
De rest van de middag hebben we gesnorkeld en onder een palmboom gelegen. Overdag komen de schildpadden niet bij het eiland en je kunt ze dus ook niet zien tijdens snorkelen, dan moet je echt de zee op en gaan duiken.



Om 5 uur kregen we van Erik uitleg over het eiland en de schildpadden. Het eiland maakt deel uit van een park van 3 eilanden. Deze eilanden zijn de enige die jaarrond schildpadden aan land krijgen om eieren te leggen. De groene schildpad en de hawskbill komen hier voor. De eilanden zijn beschermd en worden 24 uur per dag bewaakt door parkrangers. De eieren leveren goed geld op op de zwarte markt. De schildpadden komen het land op als het donker is en wat koeler, in de felle zon is het te warm. De omstandigheden moeten perfect zijn wil de schildpad een nest maken. De eieren worden direct weg gehaald bij de schildpad want moeten binnen 2 uur begraven worden op een plek waar de eieren beschermd worden en rustig uit kunnen komen. Als de moeder haar eieren aan het leggen is heeft ze niks door en kunnen er mensen bijkomen om te kijken, de schildpadden worden gemeten en krijgen een tag als ze deze nog niet hebben. Ze komen vaak terug op dezelfde plek om een nest te maken.

Na 6:30 mocht er niemand meer op het strand, voor die tijd zaten we lekker wat te drinken op een aangespoelde boom toen een aantal meter bij ons vandaag een shcildpad aan land kwam, deze was zeker wel 1 meter lang. Na wat rond geschoven te hebben is ze helaas weer terug de zee in gegaan, maar was wel echt super om van zo dichtbij te zien.

Na het eten moesten we wachten tot we door de parkrangers werden geroepen om het strand op te gaan en te kijken bij het eieren leggen, verzamelen, vervolgends te begraven. 365 dagen per jaar eieren betekend ook 365 dagen per jaar baby schildpadjes waarvan we bij een aantal konden kijken hoe ze vrijgelaten werden en hun weg door het zand en de branding probeerden te banen.
Later zijn we stiekem terug gegaan naar de schildpad die de eieren had gelegd en hebben haar terug de zee in zien gaan. Ze was 91cm groot en had 38 eieren gelegd, wat vrij weinig is. Die avond/nacht zijn er 5 schildpadden aan land gekomen waarvan 3 eieren hebben gelegd. Er zijn 991 baby schildpadjes vrij gelaten die nacht.


Vandaag terug gekomen in Sandakan en naar Kota Kinabalu gevlogen om morgen door te vliegen naar Mulu via Miri. Dan blijven we 3 dagen in het Mulu park voor wat wandel tochten, we veranderen dus van provincie, van Sabah naar Sarawak. Dan verblijven we 1 nacht in Miri en vliegen 22 november terug naar Kota Kinabala waar we 40 minuten verderop een resort hebben geboekt tot het einde van de vakantie. Lekker uitrusten :-)

dinsdag 16 november 2010

Gomantong Caves

Over vandaag een wat korter verhaal want wij willen na deze cocktail naa bed :)

Vanochtend weer begonnen met een rivier cruise en na het ontbijt vertrokken richting de Gommanton grotten. In deze grotten worden om de 4 maanden de nesten geoogst van devogels die hun nesten hierin maken van spuug. De nesten leveren veel geld op en worden gebruikt voor soep. De zwaluwen zijn gek op de geur van vleermuizen poep, hier lagen ook behoorlijkwat kilotje van en het krioelde er van de kakkerlakken, duizendpoten en ander ongediertje maar houd elkaar in balans, zonder de 1 de ander niet. Die grot was indrukwekken groot en smerig :-)



Later zijn we in Sandakan terug aangekomen, voor morgen Turtle Island geregeld met overnachting. Hiier komen iedere avond schildpadden hun eieren leggen en woden de kleintjes vrij gelaten. Overdag daar heerlijk op het strand. Vanmiddag ook het verdere verloop van de vakantie geboekt, terug vliegen naar KK en volgende dag vliegen naar Miri om heet oude oerwoud in te kunnen bij Mulu

Lower Kinabatangan dag 2

Wat een heerlijke nacht in ons jungle huisje, de hele nacht hoor je alle dieren. Het leek wel of je een rustgevende cd op had staan. Wel vaak wakker geworden maar met die geluiden geeft dat niet zo, krekels, kikkers, gekko's, en allerlei andere dieren die je niet onder je klamboe tegen wil komen :-)
om wart voor 6 klonk de gong voor de ochtend rivier toch in de hoop Gibbons te zien en nog veel meer. De mooie voge.ls zaten vaak wat verder weg maar met de camera wel redelijk te foto graferen, we hebben de Buffy fish owl gezien en diverse soorten Hornbills, wat echt hele mooie vogels zijn. Ook een roofvogel die op een zeearend leek maar weet de naam er niet van. De apen werden net wakker en waren lekker levendig van tak naar tak aan het springen. Helaas geen gibbons, maar die zijn moeilijk te vinden en versoreiden zich wat meer over het gebied. De Makaken en Berlandas slapen meestal bij het water in de bomen met hun rug naar het water zodat ze vandaar uit geen bedreiging hebben van slangen of van de Kuching ( katten ).


Terug bij de lodge hebben we ontbeten en daarop volge een wandeling naar het Oxbow lake. De Azmie had de dag ervoor gezegt dat het wel meeviel met bloedzuigers, maar had toch mijn leechsocks maar aan gedaan, je zal zien dat ze mij weten te vinden :-)
Tijdens de wandeling door de diepe modder kwamen we wat Russen tegen en die man had er zeker een onderaan zijn dikke bierbuik hangen. Denk dat die bloedzuiger gelijk een alcohol verslaving heeft! Zag er later nog een stel onderaan bladeren hangen wachten op de volgende blanke. Gijs, eenander uit onze groep voekde wat steken maar zag niks maar later bleek het toch wel zo''n goor beest geweest te zujn. Je wordt er niet ziek van gelukkig. Onderweg kwamen we een mooie spin tegen met oranje en blauw. In het meer zaten ottersmaar verder was er niet veel te zien. Het enige wat we van de olifanten gezien hebben was poep en 2 maanden oude voetsporen. De bomen in dit bos waren niet zo hoog als je van een jungle verwacht maar dat komt door de rivier. Op de terug weg nog een kleine krokodil gezien.

Weer terug hebben we gelunched en zijn we met z'n 6en nog een rondje gaan lopen door het bos en ondertussen waren er nog wat mensen aangekomen. Heel handig om zo eens te horen waar zei zijn geweest, we hebben onze plannen gewijzigd van Tabin national park naar Mulu.

Tijdens de rivier toch van die middag was minder te zien maar heb wel de grootste soort Hornbill heel mooi op de foto gekregen, ook een vogel met 2 veren recht omhoog op zijn kop als een indiaan (pa, weet jij hoe deze heet?)
Onverwacht kwamen we op de terug weg toch nog 2 wilde Oerang Oetangs tegen, een moeder met haarjong die aan het leren klimmen was. Echt super, we hebben ze eerder gezien, maar echt in het wild is toch wel bijzonderder.

Bij het avond eten lekker vis op uit de rivier, gek dat daar vissen in kunnen leven, het water is lichtbruin van de modder.

Tristan, een Belgische jongen uit onze groep, stelde voor om ipv de nacht wandeling een nacht riviertocht temaken met. Di kon en we zijn met bootjes en grote lampen de rivier opgegaan met bootjes van dorpelingen. Echt ongelooflijk hoe die beesten spotten, ze gingen als een gek met die lampen langs de kant en zageb elk beestje zitten. Krokodillen ogen reflecteren heel mooi. De vogels slapn 's nacht en vliegen niet zomaar weg, hoe dicht bij je ook komt, pas als ze echt beweging voelen. De Ijsvogels die diezelfde middag nog vobij raasden konden we nu van enkele cm afstand bekijken, echt bizar. We hebben grote Ijsvogels en jleine gezien, ook wel Stork-billed Kingfisher enBlue-eared Kingfisher genaamd. De camera hadden we niet mee omda we niet verwacht hadden goede fto's te kunnn makn, hopelijk maild Tristan ze door.


En daarna weer lekker onder de klamboe met de heerlijke geluiden!

(Excuus voor de tikfouten, maar hier is een e-reader eigenlijk niet voor gemaakt)

Sepilok en lower kinabatangan dag 1



Zo, weer terug in Sandakan na 3 dagen excursies. We zijn de 14e vroeg opgehaald door onze gids Azmie om vervolgens richting Sepilok te vertrekken.

Sepilok is een rehabilatie centrum voor orang utans waarbij in een bepaald stadium van het programma een beperkt aantal bezoekers aanwezig mogen zijn bij het bijvoeren van de apen die al wel in het wild zijn uitgezet, maar nog af en toe terug komen naar een voederplatform in het regenwoud. Sommige worden na de eerste vrijlating nooit meer terug gezien bij het voeren, andere orang utans vinden het wel makkelijk en komen hun leven lang nog wel eens een makkelijke snack halen.

We waren een halfuurtje voor etenstijd bij het voederplatform en een hongerige orang utan moeder met baby zaten daar al op ons te wachten. Wat een geweldig gezicht! Verder in de bomen zaten verschillende langstaart makaken te loeren of ze later ook een graantje konden meepikken. Een voor een kwamen er verschillende anderen aangeslingerd, waaronder een kleintje van een jaar of 5. Die was nog niet zo begaafd in het slingerwerk als zijn oudere soortgenoten. In totaal waren er uiteindelijk 5. Twee mannen van het centrum kwamen bananen, bamboe en watermeloen brengen. Een van de twee hielp bij het verdelen, de ander hield de makaken uit de buurt, anders kon het wel eens ruzie worden. Na een tijdje ging de kleine er vandoor met vier trossen bananen, in elke poot een, dat ging hem dan wel weer best goed af. Na een klein halfuurtje gingen de orang utans weer terug het bos in en werden de makaken toegelaten waar we ook nog even naar hebben zitten kijken voor we aan de rit naar de Kinabatang begonnen.

Na een lunch en een rit van zo'n twee uur en nog twee Nederlandse mensen te hebben opgepikt ging het laatste deel van de reis over een hobbelige zandweg en dan nog met een klein bootje de rivier over voor we bij de lodge aankwamen. Introductie, inchecken, kamer bekijken, kennismaken met de rest van de groep en dan om 16:00u voor het eerst de rivier op. Net om de eerste bocht hadden we al onze eerste verassing: een krokodil. Daar zie je opzich erg weinig aan, hij komt af en toe alleen met zijn glimmende kraalogen boven het water uit, maar wel erg gaaf dat je zo dichtbij bent. Een klein stukje verder hadden we de eerste boom te pakken die vol makaken zat, uiteindelijk zagen we er daar zo ontzettend veel van dat daar weinig bijzonders meer aan was, maar het zijn wel erg grappige en nieuwsgierige apen. De klapper deze dag was wel de zwangere orang utan die bezig was met het maken van een nest voor die nacht, erg speciaal om er een echt in het wild te spotten. Verderop kwamen we nog verschillende probiscis apen, de 'Dutchmen', tegen waar Anke het gisteren over had; Twee keer een harem, dat is een familie van een mannetje met verschillende vrouwtjes en een hoop kleintjes (daar komt die 24 uurs erectie van pas).  En een keer een bachelor groep, een groep met jonge mannetjes die nog geen eigen harem hebben. De jonge mannetjes proberen een meisje uit een van de harems te versieren om een eigen harem mee te vormen. De maat van hun neus is daarbij de meest aantrekkelijke factor: hoe groter hoe beter! Verder zagen we erg veel verschillende vogels, maar daarover later meer. Het werd inmiddels donker en het was tijd om terug te gaan voor het eten, wat trouwens erg goed was. Tijdens het eten zagen we nog een groep hele grote vleermuizen overtrekken, Azmie legde uit dat dat iedere avond rond de schemer gebeurd. Kleinere vleermuizen zagen we echt overal, in het donker fladderden die rond het hele kamp, soms bijna tegen je aan, maar dan keren ze op het laatste moment toch om. Na het eten was het tijd voor de nachtwandeling in de jungle: spannend! Het advies was lange mouwen en lange broek tegen de insecten laarzen en 'leechsocks' tegen de bloedzuigers en je nooit vast te houden aan een boom, dan is er kans dat je in een schorpioen of spin grijpt, of aannemelijker een duizendpoot waar je een paar dagen koorts van hebt. Eenmaal in de jungle was een bijzondere ervaring. Het donker in het dichtbegroeide bos maakt de wereld om je heen heel klein, de drukkende vochtige warmte maakt hem alleen maar kleiner en dan dat geluid, oorverdovende herrie. Behalve wat insecten zagen we verder niet veel. Moe na zo'n lange, volle dag zijn we onder onze klamboes gaan liggen, maar echt lekker slapen konden we niet met die ontzettende herrie om ons heen.

Location : Jalan Pelabuhan Lama, Pusat Bandar Sandakan, 90000 Sandakan, Sabah,

zaterdag 13 november 2010

Sandakan

Vandaag op de planning...... weinig! Lekker uitgeslapen en goed ontbeten samen met een meisje die we gisteren tegen gekomen zijn.
Gister in de bus hierheen werd Michel van zijn plaats gehaald, er was weinig plek en konden niet bij elkaar zitten,hij was naast een Moslima gaan zitten, ze schijnen hier wel heel vrij te zijn maar dit was blijkbaar niet goed. Dus Michel weg en andere vrouw ernaast. Michel moest voorin bij de chaufeur en condocteur(ze hebben hier voor elke taak een mannetje, ze zouden hier veel meer geld over houden door het personeel overal wat in te krimpen) Ze vroegen aan Miichel of hij Amerikaan was nee, nederlande, vervolgens werd hij uitgelaggn en voor 'Monyet Berlanda' uitgemaakt. Vanochtend kwam hij erachter dat er een aap is die zo heet, ook wel the Dutchmen genoemd. Dat is een aap met een blank gezicht, hangneus, buik en op de meeste foto's te zien met een stijve! Ik zou er graag een foto opzetten maar wij gaan ze morgen pas zien.
We hebben een toch geregeld voor 3 dagen 2 nachten over de Kinabatang rivier met diverse jungle tochen over de rievir, lopend overdag en in de nacht. Ook een toch naar grotten waar die vogels nestjes maken van spuug (een ware delicatese schjint)

Vandaag verder niet veel gedaan, Sandakan is iets minder stinky dan KK maar ook niet heel fris! Kan hier wel prima shoppen, hadden wat kleren nodig voor de aankomende dagen, kost echt niks! We hebben net lekker in de haven gegeten en moesten 13ringet afrekenen(3 euro).
Zal even rustig zijn misschien op blog, als jullie ons zoeken zijn wij in de jungle, eindelijk :-)heb echt heel veel zin in

vrijdag 12 november 2010

Mount Kinabalu

Donderdag ochtend vroeg werden we opgehaald bij het hotel door mr. Eddy. Hij zou ons naar het park brengen vanwaar we van start zouden gaan, het duurde ongeveer 2 uur voor we daar aankwamen en hij wist ons veel te vertellen over Borneo en de culturen.
Eenmaal aangekomen werden we voorgesteld aan onze gids voor de aankomende twee dagen, zijn Engels is niet goed werd al verteld maar hij is alleen bij jullie voor jullie veiligheid, niet om dingen te vertellen. Onze guide was Vincent, een 1.45 hoog mannetje. De eerste dag zouden we 6km afleggen en van 1800 naar 3200meter lopen, volgende stuk was 2,5km naar 4096 meter: Dat ging het eerste stuk prima, vanaf 2km begon het te regenen, het was stijl maar het ging goed, hele mooie omgeving en diverse soorten bebossing tegen gekomen. Helaas kreeg Michel last van de hoogte op ongeveer 3km. Laatste stuk naar verblijf dus erg langzaam gelopen. Hij leek wel een ouwe vent! Bij de hostel aangekomen om een uur of 5 is hij gaan slapen en na een uurtje voelde hij zich een stuk beter. Er waren zo'n 120 beklimmers voor die nacht, normaal mag maximaal 196 mensen de berg op. Vanaf de eetplaats hebben we nog van een supersnel mooie zonsondergang kunnen genieten en zijn na het eten naar bed gegaan want moesten om twee uur weer op om de laatste km af te leggen naar de top voor de spectaculaire zonsopgang. Wel een spannende bedoeling in het donker lopen met een hoofdlampje op. Het ging goed maar helaas kreeg Michel weer last van hoogteziekte en konden echt niet verder dan 3900 meter, waar vandaan we ook een hele mooie zonsopgang hebben gezien, het laatste stuk was echt te ver nog en ik vond het al knap genoeg hoever we gekomen waren. Zonsopgang was onwijs mooi, jammer dat Michel er echt niet van heeft kunnen genieten. Hopen maar dat de foto's goed zijn gelukt!


Weer terug naar beneden naar ons ontbijt liet Michel niet veel beter voelen dus maar even gaan liggen, na een uur heb ik hem eruit geschopt want het enige geneesmiddel is naar beneden gaan. Gelukkig was dat inderdaad het geval, maar bij ieder stuk dat hij zich beter ging voelen werd ik minder. We moesten op 1 dag 8km dalen en dat gaat niet met afwisseling, alleen maar dalen met veel hoge treden, omhoog prima maar naar beneden niet dus voor mij :) de laatste 4km ben ik naar beneden gestrompeld bijna, nu ik dus als een oma. Gelukkig was Mies weer helemaal het ventje!
Om half 9 vertrokken en we waren om 2 uur beneden. We hebben minder dan gemiddeld gelopen totaal en eigen een beetje te langzaam, maar de combi van luchtvochtigheid en hoogte is een lastige.

Daarna hebben we de bus naar Sandakan genomen wat 4 uur duurde en zitten nu in een prachtige hotel kamer met een gaaf dakterras waar we morgenochtend lekker gaan ontbijten. (N ac hotel)
Zondag willen we waarschijnlijk naar Sepilok, een Orang Oetang park, dus morgen tijd zat om te regelen en eerst de spiertjes te ontspannen.

Mies baalt nog wel een beetje dat we de top niet hebben bereikt, maar het was toch wel super (doe het noooooooit meer)

woensdag 10 november 2010

Pulau Manukan & Sapi

Vandaag onze laatste dag in Kk. Ik heb vanacht niet goed geslapen en dacht dat daaom een stevig ontbijt lekker zou zijn, toch maar ontbijt in het hotel: worst, bonen, ei en gebakken aardappels. Dat heeft me tot nu toe dwars gezeten :) Vandaag 2 andere eilandjes bezocht Manukan en Sapi en gelukkig vandaag iets minder regen in de middag. Wederom weer prachtige eilandjes!

Morgen worden we om 7:30 opgehaald door MR Eddy om naar mnt. Kinabalu te gaan. De top zullen we vrijdag heel vroeg in de ochtemd.pas bereiken om de zonsopgang van Borneo te kunnen beleven (hopen dat het helder is haha)

Mijn nog wat zwakke maag kon vandaag de Aziatische keuken lucht niet verdragen dus heb lekker pizza gegeten! Toen we op de kamer terug kwamen zat er een vriend onder mijn kussen te wachten van zeker 5cm(misschien nog wel groter) en nee dan bedoel ik niet het geslacht van een Maleisiesche vriend maar een kakkerlak! Daarom heb ik vervolgens wel 2 Maleisiesche jongens mee naar onze. kamer genomen om.deze gast weg te halen. Ook zei waren niet heel mans en hebben ons een nieuwe kamer gegeven. Ik dacht voor de grap even kijken onder mijn kussen maar helaas kwam er weer een onder vandaan. Deze was maar 2cm dus vooruit, nog maar een nacht en het zal zeker de laatste niet zijn deze vakantie.
WELTRUSTEN :-)

dinsdag 9 november 2010

Pulau Mamutik

Blijkbaar hebben we toch nog wel iets last van een jetlag, want we werden vanmorgen pas om 11 uur wakker. Maar het kan ook t emaken hebben met de kwaliteit van de nachtrust: airco herrie, airco uit, kakkerlak, buurvrouw, buurman, buurvrouw nog een keer, kriebelbeesten in bed, heet, airco weer aan, buurvrouw nog een keer !?!
We hadden het ontbijt in het hotel al gemist, wat opzich niet zo erg was, want ze serveren hier zogenaamd international breakfast. Dat betekent dus bonen in tomatensaus met worstjes, blijkbaar is Engeland hier de standaard voor "internationaal".

De locals eten hier 's morgens warm, dimsum of een complete rijsttafel, volgens mij de hele dag door. Er zijn gelukkig ook genoeg banketbakkertjes die ook zoetige broodje met (ijs)koffie serveren. Dus op naar het leuke Chinese bakkertje wat we gisterenavond al hadden gespot.

De zon straalde vanmorgen ook vollop, dus toch maar 1 van de eilandjes bezoeken. Welke zullen we doen?
Doe maar de kleinste, die ziet er leuk uit. Dus het werd Pulua (eiland) Mamutik! Eenmaal in de bootticket terminal werden we vriendelijk begroet door een stuk of wat zwaaienede verkopers: 'You want boot sir?'
Uiteindelijk gewoon maar 1 gekozen en mee naar de boot: een opgevoerde roeiboot met 100 pk. T*ring wat ging dat hard. Met iedere klap op de golven hoorde ik de lange polyester boot kraken en in gedachte zag ik hem op de eerst voglende golf al in tweeen barsten. Gelukkig was het maar een minuut of 10. Hij kwam ons om 4 uur weer ophalen, in verband met de regen. Shit, toch weer regen!

Het eilandje leek wel uit een boekje: blauw water, wit zand, palmboompjes. Eerst snorkelen, wat een brutale vissen. Anke moest er wel even aan wennen dat de vissen ook gewoon aan je sabbelen. Maar het was super mooi. Volgens Anke vinden de vissen ons een bezienswaardigheid ipv andersom. De beloofde regen zagen we ook al aankomen, dat is goed te zien op de foto. Weer een contrast om aan ons lijstje van gisteren toe te voegen. Donkere luchten boven het vaste land en wij zaten nog heerlijk in de zon.
Er ging een kleine wandelroute over het eiland, zodat we ook nog even het bos in konden. Net van het strand af kwamen we een enorme leguaan tegen. Ik dacht eerst dat het een krokodil was zo groot. Anke stapte er meteen op af om er foto's van te maken. Ze zijn ongevaarlijk heeft ze bij Robbinson geleerd, ik vind het maar niks, van die grote glibberige beesten. Verderop kwam er nog een grote gillende kever uit de boom springen, het leek alsof hij ons probeerde te attacken, maar verderop op het pad hoorde en zagen we er veel meer. Zodra we in de buurt kwamen begonnen ze te gillen en sprongen/vliegen ze hoog in het bos van boomtop naar boomtop, die eerste was zeker gewoon mis gesprongen.

Het was wel een dag vol bijzondere dieren, want terug op het strand cirkelde er een machtige (Zee)arend boven het eilandje. Het was ondertussen beginnen te regenen en alweer tijd om te worden opgehaald.

Terug in KK regende het weer als gisteren en al druipend zijn we naar een reisorganisatie gegaan. We hebben voor overmorgen een 2 daagse trip naar de top van Mount Kinabalu (4000+m) geboekt. Dat wordt even bikkelen, maar waarschijinlijk een unieke ervaring. Vanaf Mount Kinabalu is het een kort stukje met de bus naar Sandakan, misschien dat we daarna doorreizen die kant op, maar dat beslissen we later. Nu eerst weer even eten en optijd naar bed, morgen optijd eruit en eerder naar een eiland, want de regen komt altijd aan het eind van de middag.

maandag 8 november 2010

Kota Kinabalu


Ik heb het vorige bericht een beetje abrupt afgebroken, maar we moesten plotseling toch boarden, terwijl er eerder werd gezegd dat er langer vertraging zou zijn. Maar we zijn nu echt op Borneo! We hebben na het inchechken en een klein middagdutje verder vanmiddag even door de 'stad' gewandeld. Vooral de grote contrasten vallen hier op: aan de west kant de haven, marktjes en kleine straatjes waar je je ogen uitkijkt en je neus dichthoudt (ook gewoon stam+t toch?). Tussendoor ineens een enorme shoppingmall met luxe winkels en dan aan de oostkant van de stad zie je het regenwoud tegen de heuvels op bijna de stad overspoelen, een machtig gezicht. We kunnen bijna niet wachten om de stad uit te gaan en de natuur te gaan bewonderen. Helaas hebben we vanmiddag ook meteen de eerste tropische regenbui gehad en de voorspellingen voor de komende dagen zijn niet al te best. Het plan om de eerste paar dagen lekker te ontspannen op de robinson-achtige eilandjes die hier voor de kust liggen lijkt daarmee niet meer zo'n goed plan. Zo weer even de stad in om te eten en het plan voor morgen te bepalen. Misschien wel naar Kinabalu park?

Location : Jalan Tun Razak, Pusat Bandar, 88000 Kota Kinabalu, Sabah,

Terminal Y


Ik heb heerlijk geslapen vanacht, alsof er geen tijdsverschil is. Anke gelukkig niet, zodat ze het wakkerliggen vanmorgen om 06:30 echt zat was en we maar lekker vroeg zijn gaan ontbijten, uitchecken en met de shuttlebus terug naar het vliegveld. Het was maar goed dat we er vroeg waren, want we moesten blijkbaar naar terminal y; 30 min. met de taxi.

Location : Jalan Klia S4, Klia, 64000 Klia, Selangor,

zondag 7 november 2010

Kuala Lumpur

Al even geleden aangekomen in Kuala Lumpur. Na vertraging en even
zoeken naar onze bagage zijn we nu lekker in het hotel. Morgen vliegen
we naar Borneo Kota Kinubalu waar we zeker 4 dagen overnachten. Blij
dat we die vlucht niet vandaag ook nog geboekt hadden...

--
Verzonden vanaf mijn mobiele apparaat