Zo, weer terug in Sandakan na 3 dagen excursies. We zijn de 14e vroeg opgehaald door onze gids Azmie om vervolgens richting Sepilok te vertrekken.
Sepilok is een rehabilatie centrum voor orang utans waarbij in een bepaald stadium van het programma een beperkt aantal bezoekers aanwezig mogen zijn bij het bijvoeren van de apen die al wel in het wild zijn uitgezet, maar nog af en toe terug komen naar een voederplatform in het regenwoud. Sommige worden na de eerste vrijlating nooit meer terug gezien bij het voeren, andere orang utans vinden het wel makkelijk en komen hun leven lang nog wel eens een makkelijke snack halen.
We waren een halfuurtje voor etenstijd bij het voederplatform en een hongerige orang utan moeder met baby zaten daar al op ons te wachten. Wat een geweldig gezicht! Verder in de bomen zaten verschillende langstaart makaken te loeren of ze later ook een graantje konden meepikken. Een voor een kwamen er verschillende anderen aangeslingerd, waaronder een kleintje van een jaar of 5. Die was nog niet zo begaafd in het slingerwerk als zijn oudere soortgenoten. In totaal waren er uiteindelijk 5. Twee mannen van het centrum kwamen bananen, bamboe en watermeloen brengen. Een van de twee hielp bij het verdelen, de ander hield de makaken uit de buurt, anders kon het wel eens ruzie worden. Na een tijdje ging de kleine er vandoor met vier trossen bananen, in elke poot een, dat ging hem dan wel weer best goed af. Na een klein halfuurtje gingen de orang utans weer terug het bos in en werden de makaken toegelaten waar we ook nog even naar hebben zitten kijken voor we aan de rit naar de Kinabatang begonnen.
Na een lunch en een rit van zo'n twee uur en nog twee Nederlandse mensen te hebben opgepikt ging het laatste deel van de reis over een hobbelige zandweg en dan nog met een klein bootje de rivier over voor we bij de lodge aankwamen. Introductie, inchecken, kamer bekijken, kennismaken met de rest van de groep en dan om 16:00u voor het eerst de rivier op. Net om de eerste bocht hadden we al onze eerste verassing: een krokodil. Daar zie je opzich erg weinig aan, hij komt af en toe alleen met zijn glimmende kraalogen boven het water uit, maar wel erg gaaf dat je zo dichtbij bent. Een klein stukje verder hadden we de eerste boom te pakken die vol makaken zat, uiteindelijk zagen we er daar zo ontzettend veel van dat daar weinig bijzonders meer aan was, maar het zijn wel erg grappige en nieuwsgierige apen. De klapper deze dag was wel de zwangere orang utan die bezig was met het maken van een nest voor die nacht, erg speciaal om er een echt in het wild te spotten. Verderop kwamen we nog verschillende probiscis apen, de 'Dutchmen', tegen waar Anke het gisteren over had; Twee keer een harem, dat is een familie van een mannetje met verschillende vrouwtjes en een hoop kleintjes (daar komt die 24 uurs erectie van pas). En een keer een bachelor groep, een groep met jonge mannetjes die nog geen eigen harem hebben. De jonge mannetjes proberen een meisje uit een van de harems te versieren om een eigen harem mee te vormen. De maat van hun neus is daarbij de meest aantrekkelijke factor: hoe groter hoe beter! Verder zagen we erg veel verschillende vogels, maar daarover later meer. Het werd inmiddels donker en het was tijd om terug te gaan voor het eten, wat trouwens erg goed was. Tijdens het eten zagen we nog een groep hele grote vleermuizen overtrekken, Azmie legde uit dat dat iedere avond rond de schemer gebeurd. Kleinere vleermuizen zagen we echt overal, in het donker fladderden die rond het hele kamp, soms bijna tegen je aan, maar dan keren ze op het laatste moment toch om. Na het eten was het tijd voor de nachtwandeling in de jungle: spannend! Het advies was lange mouwen en lange broek tegen de insecten laarzen en 'leechsocks' tegen de bloedzuigers en je nooit vast te houden aan een boom, dan is er kans dat je in een schorpioen of spin grijpt, of aannemelijker een duizendpoot waar je een paar dagen koorts van hebt. Eenmaal in de jungle was een bijzondere ervaring. Het donker in het dichtbegroeide bos maakt de wereld om je heen heel klein, de drukkende vochtige warmte maakt hem alleen maar kleiner en dan dat geluid, oorverdovende herrie. Behalve wat insecten zagen we verder niet veel. Moe na zo'n lange, volle dag zijn we onder onze klamboes gaan liggen, maar echt lekker slapen konden we niet met die ontzettende herrie om ons heen.
Location : Jalan Pelabuhan Lama, Pusat Bandar Sandakan, 90000 Sandakan, Sabah,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten