Donderdag ochtend vroeg werden we opgehaald bij het hotel door mr. Eddy. Hij zou ons naar het park brengen vanwaar we van start zouden gaan, het duurde ongeveer 2 uur voor we daar aankwamen en hij wist ons veel te vertellen over Borneo en de culturen.
Eenmaal aangekomen werden we voorgesteld aan onze gids voor de aankomende twee dagen, zijn Engels is niet goed werd al verteld maar hij is alleen bij jullie voor jullie veiligheid, niet om dingen te vertellen. Onze guide was Vincent, een 1.45 hoog mannetje. De eerste dag zouden we 6km afleggen en van 1800 naar 3200meter lopen, volgende stuk was 2,5km naar 4096 meter: Dat ging het eerste stuk prima, vanaf 2km begon het te regenen, het was stijl maar het ging goed, hele mooie omgeving en diverse soorten bebossing tegen gekomen. Helaas kreeg Michel last van de hoogte op ongeveer 3km. Laatste stuk naar verblijf dus erg langzaam gelopen. Hij leek wel een ouwe vent! Bij de hostel aangekomen om een uur of 5 is hij gaan slapen en na een uurtje voelde hij zich een stuk beter. Er waren zo'n 120 beklimmers voor die nacht, normaal mag maximaal 196 mensen de berg op. Vanaf de eetplaats hebben we nog van een supersnel mooie zonsondergang kunnen genieten en zijn na het eten naar bed gegaan want moesten om twee uur weer op om de laatste km af te leggen naar de top voor de spectaculaire zonsopgang. Wel een spannende bedoeling in het donker lopen met een hoofdlampje op. Het ging goed maar helaas kreeg Michel weer last van hoogteziekte en konden echt niet verder dan 3900 meter, waar vandaan we ook een hele mooie zonsopgang hebben gezien, het laatste stuk was echt te ver nog en ik vond het al knap genoeg hoever we gekomen waren. Zonsopgang was onwijs mooi, jammer dat Michel er echt niet van heeft kunnen genieten. Hopen maar dat de foto's goed zijn gelukt!
Weer terug naar beneden naar ons ontbijt liet Michel niet veel beter voelen dus maar even gaan liggen, na een uur heb ik hem eruit geschopt want het enige geneesmiddel is naar beneden gaan. Gelukkig was dat inderdaad het geval, maar bij ieder stuk dat hij zich beter ging voelen werd ik minder. We moesten op 1 dag 8km dalen en dat gaat niet met afwisseling, alleen maar dalen met veel hoge treden, omhoog prima maar naar beneden niet dus voor mij :) de laatste 4km ben ik naar beneden gestrompeld bijna, nu ik dus als een oma. Gelukkig was Mies weer helemaal het ventje!
Om half 9 vertrokken en we waren om 2 uur beneden. We hebben minder dan gemiddeld gelopen totaal en eigen een beetje te langzaam, maar de combi van luchtvochtigheid en hoogte is een lastige.
Daarna hebben we de bus naar Sandakan genomen wat 4 uur duurde en zitten nu in een prachtige hotel kamer met een gaaf dakterras waar we morgenochtend lekker gaan ontbijten. (N ac hotel)
Zondag willen we waarschijnlijk naar Sepilok, een Orang Oetang park, dus morgen tijd zat om te regelen en eerst de spiertjes te ontspannen.
Mies baalt nog wel een beetje dat we de top niet hebben bereikt, maar het was toch wel super (doe het noooooooit meer)
Nee,inderdaad een prachtervaring, maar zo te horen is het niet echt aan te raden..
BeantwoordenVerwijderenGaaf! Lekker naar de aapjes gaan jullie.
Ik ben jaloers, hier regent het, vallen er boten om en waait het. Maar geniet ervan!
Hoi Michel en Anke,
BeantwoordenVerwijderenZo, dat is wel een indrukwekkende belevenis geweest. Jammer van de fysieke ongemakken maar gelukkig niet tegelijk, dus dan kan je elkaar toch een beetje als de lamme en de blinde steunen :-). Erg stoer van jullie dat je dit gedaan hebt.
Blij om te lezen dat jullie zowel een zonsondergang als een opkomst hebben kunnen zien op die hoogte. Op Google Earth leek het alsof er wel een heel dik pak wolken boven jullie hoofd hing, of waren jullie boven de wolken uit?
Nu weer tijd weer om te relaxen en genieten op zo'n wit strandje. Enne zondag, pas op he! Je mag toch geen aapje mee naar huis nemen :-).
Doet de grote zoomlens het nu weer? Zou jammer zijn als je daar geen foto's mee zou kunnen maken bij de oerang oetangs en zo. Loop anders even bij een fotograaf binnen, die zijn er best wel in zo'n grote plaats.
Groetjes van Gerard en Elly
Lieve Michel en Anke,
BeantwoordenVerwijderenSuper ervaring jammer dat opa en oma ook mee waren,gelukkig hebben jullie die op de berg achtergelaten.
Wij hebben de sleutel van ons nieuwe huis dus klussen maar.
Maak mooie foto's van de orang oetangs,ben benieuwd of ze dicht bijkomen ik vind die beesten zo grappig.
Nou doe nu even rustig aan want je moet niet vergeten te genieten van al dat moois.
Gr. Ad & Joke
xxx
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenSelamat Siang
Wat een geweldige prestatie zeg van jullie om die gunung (berg ) Mount Kinabalu te belimmen!
En jammer dat je de top net niet heb gehaald , maar dat doet iet onder aan de prachtige prestatie die jullie hebben verricht.
Ik kijk nu al uit naar die mooie foto,s van de "Sunrise" op de Mount Kinabalu.
Michel kon die Pemandu ( gids) jou niet even verder naar boven dragen met die 1,45 mtr.
Rust lekker uit voor dat jullie de oerang oetans gaan bekijken .
Sampai Jumpa (tot ziens )
Groetjes en Liefs xxx, Pauline & Jaap